Katyń to dramat niewoli i mordu, to prawda okrywana przez długie lata kłamstwem, to prawda przemilczana przez mocarstwa i spychana na margines świadomości.
Ofiarami Zbrodni Katyńskiej byli oficerowie i żołnierze Wojska Polskiego. Zamordowano także kilkutysięczną grupę funkcjonariuszy Policji Państwowej, Korpusu Ochrony Pogranicza, Straży Granicznej i Służby Więziennej.
Poza tym wśród ofiar było ponad 7 tysięcy osób cywilnych, policjantów i oficerów bez statusu jeńca, osadzonych w więzieniach na terenie okupowanych przez ZSRR Kresów Wschodnich Rzeczypospolitej Polskiej. Zamordowanych Polaków pogrzebano w masowych grobach w Katyniu pod Smoleńskiem, Miednoje, Piatichatkach na przedmieściu Charkowa, Bykowni i w przypadku ok. 6–7 tys. ofiar w innych nieznanych miejscach. Rozstrzeliwań dokonywano
w ścisłej tajemnicy, ale 13 kwietnia 1943 roku ujawniono informację o zbiorowych grobach w Katyniu, stąd tego dnia obchodzony jest Dzień Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej. Ustanowiony on został w 2007 roku. ZSRR od samego początku nie przyznawał się do Zbrodni Katyńskiej. Nazwa „Katyń” miała zostać zapomniana bądź przypisywana hitlerowskim Niemcom. Prawda o niej trwała jednak wśród Polaków. Rosjanie do Zbrodni Katyńskiej przyznali się dopiero w 1990 roku.Są zbrodnie, które nie ulegają przedawnieniu.
Są doświadczenia, których nie wolno zapomnieć, bo są one lekcją przyszłości. Ale jednocześnie nie dążyć do zemsty, przebaczyć, wyciągnąć rękę do wroga w imię Chrystusa i imię naszej tysiącletniej kultury chrześcijańskiej - pisze ksiądz Prałat Zdzisław Peszkowski.
Elżbieta Hauza
